Kartal escort sokakları geceleri sessiz görünse de, aslında birçok hikâyeye ev sahipliği yapıyordu. Lambaların soluk ışığı altında yürüyen insanlar, kendi hayat telaşlarına dalmıştı. Ama o sokakların bir köşesinde, Deniz adında genç bir kadın, hayatta kalma mücadelesi veriyordu. Henüz yirmi üç yaşındaydı, ama gözlerinde yılların yorgunluğu, yüzünde derin çizgiler vardı.
Deniz’in çocukluğu hiç kolay geçmemişti. Babası yıllar önce evi terk etmiş, annesi ise hastalığıyla cimcif mücadele ediyordu. Küçük kardeşiyle birlikte hayatta kalmaya çalışırken okulu bırakmak zorunda kaldı. Önce kafelerde garsonluk yaptı, sonra evlerde temizlik işlerinde çalıştı. Kazandığı para ne kirasını ne de annesinin ilaçlarını karşılamaya yetiyordu. Borçlar her geçen gün birikiyor, umutları ise küçülüyordu.
Bir gün, tanıştığı birkaç kadın Deniz’e geceleri para kazanabileceğini söyledi. Başta reddetti. “Ben bunu yapamam,” dedi. Ama annesinin hastane masrafları ve cebinde tek kuruş kalmaması, onu istemediği bir hayata sürükledi. O gece, Kartal escort sokaklarında genç yaşta hayat kadını olarak çalışmaya başladı.
Her akşam evden çıkmadan önce aynaya bakıyor, kendi gözlerinin içine uzun uzun bakıyordu. “Ben kimim?” diye soruyordu içinden. Karşısındaki yansıma, hayaller milf kuran genç bir kız değil, kırılmış ve yorgun bir kadındı. Ama ertesi gün, annesine ilaç alabilmek ve kirasını ödeyebilmek için çıkmak zorundaydı. Hayatta kalmak zorundaydı.
Deniz’in tek kaçış noktası arkadan veren gündüzleri sahile gitmekti. Denizin kıyısına oturur, dalgaların sesiyle kendini sakinleştirirdi. İçinde hâlâ bir umut vardı: bir gün kendi küçük dükkanını açmak, insanlara kendi emeğiyle kazandığı şeyleri sunmak. Çocukluğundan beri hayal ettiği bu dükkân, onun zihninde bir güven limanıydı.
Bir yanıt yazın